امید
برای یک زندگی شاد، چند معیار مثل امیدوار بودن، ایمان داشتن، و عاشق بودن، مورد نیاز هست. اما بین همهٔ این معیار ها، امید داشتن مهم تر از همه است.
وقتی که امیدوار هستی، به خودت جرات این را میدهی که با وجود همهٔ مشکلات، بیشتر تلاش کنی و دست از تلاش کردن برنداری.
وقتی که امید داری، زندگیت بی معنا نیست.
وقتی که امید داری، صبح که از خواب پا میشی، با لبخند پا میشی زیرا که میدونی این روز روز خوبی خواهد بود.
وقتی که امید داری، حتا اگر سرطان همهٔ وجودت را گرفته باشه، با سرطان میجنگی.
وقتی که امید داشته باشی، در‌های موفقیت را به روی خودت باز میکنی، حتا اگر همه به تو بگویند،
این در سال‌ها است که بسته است.
وقتی که امیدواری، نوری میشوی در زندگی افراد نا امید اطرافت، و آن‌ها را از تاریکی به روشنایی میرسانی.
وقتی که امید داری، از فکر‌های تاریک ذهنت روی بر میگردانی، و به روشنایی فکر میکنی. وقتی که امیدواری، مشکلات زندگی تو را از پا در نمیاورد، بلکه تو را قوی تر، پخته تر، و با تجربه تر می‌کند.
پس بیایید، هر روز که از خواب پا می‌شویم، به زندگی لبخند بزنیم، و به خودمون بگوییم، امیدت را از دست نده.
