سلام بر شما که در این لحظه بلاگ من را میخونید.
امروز میخوام یه خاطره تعریف کنم.
من از طرفدارهای داستانهای هری پاتر هستم، برا همین برای آخرین فیلم هری پاتر با یه سری از دوستام به سینما رفتیم. ما بلیط ۳ بعدی گرفته بودیم و شدیدا مشتاق دیدن فیلم بودیم. هنگام ورود به ما عینکهای مخصوص را دادند. با عینکها وارد سالن شدیم. وقتی که فیلم شروع شد، متوجه شدیم که زدن و نزدن این عینک فرقی نداره، و فیلم ۲ بعدی است. همهٔ حاضرن در سالن، در تمام مدت عینک بر چشم داشتند، و بد از پایان فیلم، بدون هیچ اعتراضی از سینما خارج شدند. در بین همهٔ افراد حاضر در سینما، فقط گروه ما بود که برای اعتراض کردن به پیش مسول سینما رفت. ناا گفته نماند که آنها از ما عذر خواهی کردند و به هر کدام از یک بلیط مجانی دیگر دادند. در آمریکا همیشه حق با مشتری است.
اگر به شما فرصت داده میشد که برای مدت ۲۴ ساعت با یه آدم مشهور از جمله بازیگران هالیود، ستارههای فوتبال، رئیس جمهورها وقت بگذرونید کی را انتخاب میکردید؟
اگر صادقانه فیلم دو بعدی را به مشتری نشان می دادند و فیلم دو بعدی را به جای سه بعدی غالب مشتری نمی کردند باید می گفتیم حق با مشتری است.. و این معذرت خواهی آنها و دادن یه بلیط مجانی فقط نشان از روابط عمومی و قدرت بازاریابی قوی دارد.